Μέλη του Γαλλικού Συνδέσμου για την Αλιευτική Επιστήμη στο τελευταίο τεύχος του επιστημονικού περιοδικού Fisheries Research διακηρύττουν την ανάγκη για δραστικές αλλαγές της διαχείρισης της Ευρωπαϊκής αλιείας. Επισημαίνουν ότι οι αλιείς είναι οι ίδιοι θύματα της υπεραλίευσης. Καταβάλουν μεγάλη αλιευτική προσπάθεια για να εκμεταλλευτούν πόρους που είναι λιγοστοί, οι οποίοι είναι λιγοστοί ακριβώς λόγω της έντασης της εκμετάλλευσης αυτής. Ο στόχος πρέπει και μπορεί να είναι το αντίθετο: να περιοριστεί η ένταση της εκμετάλλευσης προκειμένου να ανακάμψουν τα αλιευτικά αποθέματα και πλέον με λιγότερη προσπάθεια να εκμεταλλεύονται άφθονους πόρους.
Στο Μανιφέστο τους (όπως οι ίδιοι το αποκαλούν) οι Γάλλοι επιστήμονες επισημαίνουν την ανάγκη για αλλαγή τροχιάς προκειμένου να επιτευχθεί αειφόρος εκμετάλλευση των θαλάσσιων βιολογικών πόρων. Το μέσο γι’ αυτό είναι η ουσιαστική εφαρμογή της οικοσυστημικής προσέγγισης και η επιστράτευση πληθώρας διαχειριστικών μέτρων (εφαρμογή ποσοστώσεων, περιορισμός αδειών και ημερών αλίευσης, τροποποίηση αλιευτικών εργαλείων, καθορισμός προστατευόμενων περιοχών, ecolabelling κ.α.). Κάνουν έκκληση προς όλους τους εμπλεκόμενους να δραστηριοποιηθούν σε Ευρωπαϊκό επίπεδο. Αν και περιγράφουν μια δραματική κατάσταση, θεωρούν πως υπάρχει μέλλον στην Ευρωπαϊκή αλιεία, τα αλιεύματα μπορούν να ανακάμψουν, όπως και η σχετιζόμενη οικονομία και το οικοσύστημα μπορεί να επανέλθει σε καλή «οικολογική κατάσταση», προς συμφέρον όχι μόνο των αλιέων αλλά και των μελλοντικών γενεών.
Σημ: Αισθάνομαι την ανάγκη να επισημάνω πως η Μεσογειακή αλιεία αποτελεί πολύ μικρό ποσοστό της Ευρωπαϊκής αλιείας. Τα συμπεράσματα και η κατάσταση που περιγράφουν οι Γάλλοι επιστήμονες αναφέρονται κυρίως στην αλιεία στον Ατλαντικό, τη Βόρεια Θάλασσα και τη Βαλτική. Στη Μεσόγειο, η αλιεία αποτελεί πολύ μικρότερο οικονομικό τομέα, πιθανόν η εκμετάλλευση να μην είναι τόσο έντονη και σίγουρα η επίδραση της αλιείας στα ίδια τα αποθέματα και στο οικοσύστημα δεν είναι τόσο μελετημένη.
No comments:
Post a Comment